Pies asystujący to świetny towarzysz, który może wnieść komfort życia osoby niepełnosprawnej na zupełnie nowy poziom. Jakie cechy powinien spełniać taki pies pomocnik? Czy sprawdzi się jako asystent dziecka niepełnosprawnego? Wreszcie, jaką rasę psa wybrać w takiej sytuacji? Właśnie na te pytania odpowiemy w tym wpisie!
Istnieją trzy główne cechy psa asystującego. Po pierwsze, są one szkolone tak, aby mogły zapewnić wsparcie niepełnosprawnemu właścicielowi. Po drugie, są w stanie funkcjonować jako pies pracujący. Po trzecie, muszą być przyjazne i niezagrażające innym ludziom i zwierzętom. Muszą być dobrze dopasowane do właściciela, a także pełnić funkcję odpowiedniego zwierzęcia domowego.
Psy asystujące są przeznaczone dla tych, którzy ich potrzebują. Może to być każdy, kto jest niepełnosprawny, np. osoba niesłysząca, niewidoma, z zaburzeniami poznawczymi lub niepełnosprawna fizycznie. Mogą to być również osoby z zaburzeniami emocjonalnymi, np. osoby, które boją się psów lub cierpią na silne lęki. Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że psy te są szkolone do pomocy osobom niepełnosprawnym. Nie są to psy służbowe.
Miejsca publiczne, do których zazwyczaj nie wolno wprowadzać psów, takie jak biblioteki, parki, sklepy spożywcze i restauracje, to miejsca, do których osoby z psami przewodnikami mogą wejść ze swoim psem. W niektórych miejscach, do których psy zazwyczaj nie mają wstępu, takich jak plaże, wyznaczone miejsce publiczne pozwala na to, by psy towarzyszyły swoim właścicielom przez cały dzień.
Należy również pamiętać, że jeśli zwierzę służbowe nie znajduje się pod kontrolą właściciela, pies asystujący nie może przebywać na terenie obiektu. Jeśli zwierzę służbowe nie znajduje się pod kontrolą właściciela, pies asystujący nie może przebywać na terenie obiektu. Kierownictwo może poprosić taką osobę o opuszczenie obiektu lub o usunięcie zwierzęcia przewodnika z terenu obiektu.
Zalecamy wybór rasy psa, który dobrze zachowuje się w stosunku do dzieci, nie jest agresywny w stosunku do dużych zwierząt i na ogół jest łatwy w szkoleniu. Najlepiej wybrać rasę psa, która nie jest zbyt duża dla właściciela, ponieważ takie psy łatwiej się stresują, gdy właściciel jest przytłoczony. Ważne jest również, aby wybrać rasę psa, która nie jest zbyt agresywna i nie boi się innych zwierząt.
Dla osoby z zaburzeniami równowagi lub poruszania się najlepszym wyborem może być mały pies. Małe psy są często zwinne i mogą być łatwiejsze do kontrolowania niż psy duże. Większe psy mogą być bardziej odpowiednie dla osób z niektórymi rodzajami niepełnosprawności, np. głuchoniemych.
Dla osób cierpiących na zaburzenia napadowe najlepszym wyborem może być pies, który jest bardzo czujny i szybko reaguje.
O poradę dotyczącą konkretnych ras można poprosić trenera lub stowarzyszenie psów towarzyszących. Ważne jest, aby wybrać psa, który jest odpowiedni dla Twoich potrzeb. Należy też pamiętać, że rasy nie determinują temperamentu psa. Osobowość, szkolenie i inne czynniki są ważniejsze przy wyborze psa towarzyszącego.
W tej roli świetnie sprawdzają się owczarki niemieckie, retriwery, czy nawet sznaucery olbrzymy. Niewiele psów z grupy terierów może zostać zwierzakami opiekuńczymi, co wynika z ich charakteru. Wyjątkiem na pewno jest Aierdale Terrier, który po odpowiednim treningu na pewno będzie świetnym wsparciem dla osoby niepełnosprawnej.
Koszt psa asystującego zależy od rasy i długości szkolenia. Ogólnie rzecz biorąc, większe psy kosztują więcej niż mniejsze. Rasy, które nie są tak łatwe w szkoleniu, mogą wymagać dłuższego szkolenia i kosztować więcej pieniędzy.